Opzoek naar een nieuwe normaal.

De situaties die me belemmerden om me aan me vrouw te geven hadden ervoor gezorgd dat ze uitliep voor me. Ik ben geen zielepoot maar vergaf haar. Uit een goed hart verliet ze me omdat ze het niet verder wilden laten uitlopen. Haar laatste woorden waren: ik heb al gekozen. Het verdriet en ongeloof dat me hart vrat als maden in een lijkennest vernietigde me. Ja me wereld storte in als een kaartenhuis. Ik was zelf-destructief. Maar naar jaren van rehabilitatie ben ik eindelijk de man die zichzelf accepteerd en die weer de wil heeft om de leegte in mijn hart op te vullen.