Op zoek naar diepgang en mysterie

Het verlangen in mij groeit, het wordt sterker en grijpt me stevig vast, soms bij mij nek, soms om mijn middel, altijd in mijn hoofd. Het neigt naar een obsessie, de dagelijkse sleur trekt me omhoog uit het water en laat me ademen, maar het is artificiële lucht en een tijdelijke verlichting. De voordeur gaat open en de leegte verwelkomt mij en omarmt me terwijl ik mijn routines afwerk. Eindelijk de tijd van rust, zou je zeggen, maar deze wordt ruw onderbroken door een gemis dat niet te plaatsen valt, waar geen antwoord op is.
Herken jij dit? Hoor ik je dan?